Hans Tromp, directeur Facility Services en Margee Robertus, research analiste afdeling Algemene Interne Geneeskunde, beide werkzaam bij Maastricht University, vertellen over hun ervaringen met carpoolen. Deel 1 van het interview.
Hans Tromp: "We wonen allebei in Helmond in dezelfde wijk. We kenden elkaar al voordat we collega's werden. Margee werkt sinds 1997 bij Maastricht University en ik sinds begin 2016. Ik heb naast mijn werk bij Maastricht University ook een hobby-meubelmakerij. Tijdens een workshop voor vrienden en bekenden kregen we meer contact en zijn we het carpoolen ook concreet gaan regelen." Margee Robertus vult aan: "Toen we goed konden samenwerken met hout tijdens de workshop, geloofden we ook in het carpoolen. Je zit 3 uur per dag met elkaar in een kleine ruimte. Je moet dan toch wat vertrouwen in elkaar hebben."
"Het voordeel van carpoolen is dat je een keer niet zelf hoeft te rijden", gaat Hans Tromp verder. "Nadeel is dat het toch iets meer tijd kost, maar dat is verwaarloosbaar. In het begin was het wel heel vermoeiend, omdat we de hele weg praten. Zo kwam ik vanmorgen bijvoorbeeld ook niet toe aan het lezen van mijn e-mail, we hebben het te druk onderweg." Margee haakt hierop in: "En ik miste mijn luisterboek en mijn relaxmoment voordat ik thuis weer aan de bak moet. Hans wil alles van me weten."
Hans Tromp: "Het is leuk dat we allebei verschillend werk doen, ik zit vaak met mijn oren te klapperen als Margee vertelt waar ze allemaal mee bezig is. Ik heb veel van haar geleerd tijdens het carpoolen. Haar werk op het laboratorium met cellen kweken en biologische processen in het lichaam nabootsen. Dit is echt science fiction voor mij, pure high tech, heel boeiend. Maar we praten ook over eenvoudigere onderwerpen, zoals de kwaliteit van de koffie, sluiproutes en goedkoop tanken in België. Je komt op ideeën als je samen in de auto zit. Voor mijn werk zijn onze gesprekken ook handig. Ik kan alvast toetsen bij mijn doelgroep wat werkt op het gebied van facilities en waar verbetering nodig is."
